Relikwie św. Maksymiliana Marii Kolbego trafiły do kościoła pw. Wniebowzięcia NMP w Sokółce. Wydarzyło się to staraniem ks. proboszcza, na prośbę Rycerstwa Niepokalanej, ze szczególnym zaangażowaniem
przewodniczącej wspólnoty MI Heleny Awdziej.

Uroczystej intronizacji drogich nam relikwii dokonał ks. proboszcz Adam Baranowski. Miało to miejsce w sobotni poranek, w wigilię uroczystości Wniebowzięcia NMP – 14 sierpnia 2021 r., w osiemdziesiątą rocznicę
męczeńskiej śmieci św. Maksymiliana w hitlerowskim obozie w Auschwitz. Uroczystość odbyła się w trakcie czterdziestogodzinnego nabożeństwa, które prowadził franciszkanin o. Janusz Siwicki. On też przewodniczył Mszy św. w koncelebrze z ks. Piotrem Augustynowiczem, pełniącym funkcje kapelana i sekretarza Arcybiskupa Metropolity, ekonomem Archidiecezji Białostockiej oraz z ks. Piotrem Szmigielskim, wikariuszem w parafii. Na
nabożeństwie gościliśmy rycerzy z innych parafii, przedstawicieli Zarządu MI z Białegostoku, Bractwo Kurkowe, Telewizję Trwam i TVP3 Białystok. Relikwie wnosił do świątyni poseł Mieczysław Baszko w asyście Rycerek Niepokalanej. Po Eucharystii oddaliśmy cześć relikwiom i kontynuowaliśmy świętowanie na agapie.

Pierwsza Wspólnota Rycerska na Ziemi Sokólskiej powstała w 1993 r. Inicjatorem założenia wspólnoty był świętej pamięci Romuald Druć z parafii Minkowce, odznaczony orderem i zasłużony dla Rycerstwa
Niepokalanej w Polsce. On to razem z Heleną Awdziej w parafii pw. św. Antoniego w Sokółce założył Grupę Modlitewną MI. Opiekunem był ks. kanonik Józef Jaroma. Na pogrzeb Romualda przyjechali ojcowie franciszkanie z Niepokalanowa. O. Ryszard Żuber wypowiedział wówczas prorocze słowa, że na kościach zmarłego – gorliwego czciciela Niepokalanej i św. Maksymiliana –będzie rozwijało się i kwitło Rycerstwo Niepokalanej na tej Ziemi. W naszej parafii Rycerstwo Niepokalanej powstało z Kółka Żywego Różańca w 2017 r. W każdą pierwszą sobotę miesiąca prowadzimy nabożeństwo wynagradzające, o jakie prosiła Matka Boża w Fatimie. Prowadzimy też działalność zmierzają do szerzenia Rycerstwa Niepokalanej, wszystko na jak największą chwałę Bożą. Spełniamy prośbę św. Maksymiliana, zdobywając dusze dla Jezusa przez Niepokalaną. Radujemy się, a nasze serca są pełne wdzięczności Panu Bogu w Trójcy Św. Jedynemu i Maryi za Wspólnotę Rycerstwa Niepokalanej w parafii, za dar obecności wśród nas Szaleńca Niepokalanej. Jesteśmy przekonani, że św. Maksymilian będzie nas, tak jak niegdyś braci z Niepokalanowa, skutecznie „zarażał” miłością do Matuchny Niepokalanej, czego już zdążyliśmy doświadczyć.

Bogu niech będą dzięki.
Helena Awdziej i Teresa Dołęgiewicz