W parafii św. Rocha w Białymstoku, 13 października 2017 r., w 100. rocznicę objawień Matki Bożej w Fatimie, trzy dni przed jubileuszem 100-lecia Rycerstwa Niepokalanej, podczas wieczornej Mszy św. celebrowanej przez ks. Dariusza Greleckiego, odbyło się przyjęcie 7 członków do nowopowstałej wspólnoty Rycerstwa Niepokalanej.
W wygłoszonej homilii kaznodzieja przypomniał treść ostatniego z objawień Maryi w Cova da Iria z 13 października 1917 roku i uczynionym na prośbę wizjonerki Łucji cudzie słońca, „aby wszyscy uwierzyli” w przybycie z nieba Niepokalanej – Królowej Różańca Świętego. Matka Najświętsza przekazała dzieciom niezawodny lek grzesznej ludzkości: różaniec, pokutę i umartwienie, na przebłaganie za wszelkie zniewagi wyrządzane Bogu i Jej Niepokalanemu Sercu. Wielu zostało uzdrowionych, nastąpiły liczne nawrócenia. Niezrównanym czcicielem Maryi Niepokalanej był Święty Maksymilian Maria Kolbe. Zawierzył Jej swoje życie wybierając dwie korony: czystości i męczeństwa, podczas wizji Matki Bożej w dzieciństwie. Jako student w Rzymie, słysząc bluźnierstwa masonerii skierowane przeciwko Kościołowi Chrystusowemu, z natchnienia Ducha Św. założył pobożne stowarzyszenie o nazwie Militia Immaculata – Rycerstwo Niepokalanej, którego celem jest szerzenie kultu Niepokalanej naszej Niebieskiej Matki, prowadzącej do Jezusa, a miażdżącej szatana. Rycerz przy pomocy Maryi walczy ze Złem posługując się modlitwą, czyniąc pokutę, nawracając się i wszystkich wokół siebie.
Ceremonię przyjęcia poprzedziło odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych oraz poświęcenie cudownych medalików. Następnie wspólnie z kapłanem odczytaliśmy akt oddania się Niepokalanej (św. Maksymiliana). Celebrans zapoznał nas z warunkami przynależności do Rycerstwa Niepokalanej. W obecności zgromadzonych parafian, a także prezes MI naszej Archidiecezji Teresy Dołęgiewicz i kilku Rycerzy, wstępujący, w postawie klęczącej, zostali pasowani szablą przez ks. Dariusza na Rycerzy Niepokalanej. Kapłan nałożył nam cudowne medaliki, niebieskie chusty i wręczył imienne dyplomy Rycerstwa Niepokalanej. Cudowny Medalik, jako znak zewnętrzny wewnętrznego oddania się Niepokalanej, objawiła Ona sama 27 listopada 1830 r. w Paryżu św. Katarzynie Laboure i poleciła go nosić. Pragnąc wyrazić wdzięczność Maryi za łaskę służenia Jej w tak doniosły sposób, nowi Rycerze uczestniczyli w procesji z darami, niosąc do ołtarza białe i czerwone róże, które spoczęły u stóp figury Matki Bożej Fatimskiej wystawionej w prezbiterium. Po zakończeniu Eucharystii rozpoczęła się ostatnia w roku jubileuszowym procesja fatimska prowadzona przez ks. proboszcza prałata Tadeusz Żdanuka w asyście ks. Dariusza Greleckiego. Bezpośrednio za figurą Maryi podążały dumne Rycerki Niepokalanej, następnie dzieci z rodzicami niosące duży różaniec, młodzi z pochodniami i lampionami oraz wszyscy zebrani czciciele Maryi Niepokalanej. Po każdej dziesiątce różańca rozbrzmiewały strofy pieśni „Z dalekiej Fatimy”. Procesja odbywała się na wałach kościoła, pomimo silnego wichru, mżącego deszczu i zalegających ciemności. Ostatnią tajemnicę różańca odmówiliśmy w kościele. Pożegnaliśmy Matkę Bożą pieśnią i Apelem Jasnogórskim. Przedstawiciele wspólnot parafii o charyzmacie maryjnym: Ruch Rodzin Nazaretańskich, Koła Żywego Różańca, Radio Maryja i obecnego Rycerstwa Niepokalanej zaprezentowali jubileuszowe wydawnictwa, foldery, obrazki, służące ożywieniu wiary i pogłębieniu wiedzy religijnej.
Pamiątkowym zdjęciem przy ołtarzu Matki Bożej Różańcowej uwieczniliśmy grono zawiązanej wspólnoty Rycerstwa. Z radością w sercu potwierdziliśmy całkowite zawierzenie Niepokalanej siebie, swojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Z pragnieniem oddawania Bogu jak największej chwały przez Maryję Niepokalaną wróciliśmy do domu.
Bogu niech będą dzięki!
Nowa Rycerka Teresa Sikorska